Het is een openluchtmuseum waarin
het leven van de Ierse bevolking in vroegere tijden getoond wordt.
In het museum werd deze eenvoudige quilt uit de 19e eeuw getoond.
Dit schilderij verbeeldt de wanhoop van de stervende Ierse bevolking.
Er was een expositie over de Grote Hongersnood in de jaren tussen 1845- 1852 (toen de aardappeloogsten mislukten door ziektes van de aardappel en er grote tekorten aan voedsel ontstonden); de enorme sterfte (ca. 1 miljoen doden) die hiervan het gevolg was; en de grote emigratie van de overlevenden naar het buitenland (vooral naar Amerika).
De Ierse bevolking slonk toen van ca. 8 miljoen mensen in 1840 naar ca. 6 miljoen in 1860.
In 1900 was de Ierse bevolking vanwege de grote emigratie uitgedund tot nog slechts 4,5 miljoen mensen.
Ik vond het heel indrukwekkend om dit allemaal te lezen.
In dit soort huisjes werd zeer eenvoudig geleefd.
Soms waren er kleine huisweefgetouwen of werd er wol gesponnen of geverfd met natuurlijke verfstoffen. Je kunt op de foto hieronder goed het sobere kleurenpalet zien.
Ik weet niet wat de precieze leeftijd van de quilts was, er was helaas niemand om het aan te vragen.
Ik vind het patroon hierboven wel bijzonder; er zitten een ster in en een soort Keltische knoop.
Geen idee hoe dit patroon heet ? 'A square in a square' ?
In de Dear Jane-quilt komen soortgelijke patronen voor.
Soortgelijke straatjes met winkels als een slager, een bakker,
een kleermaker en een kruidenier bestonden toen al.
Ooit heb ik enkele afleveringen gezien van de mooie serie 'Cranford' met de actrice Judi Dench
en ik denk dat je een beetje aan die sfeer moet denken.
Vele Ieren emigreerden dus naar Amerika in de hoop op een betere toekomst.
Maar ook daar was het niet altijd gemakkelijk voor hen.
Sommigen waren succesvol, anderen bleven het moeilijk hebben.
Maar in Amerika was er Hoop op een betere toekomst en dat hield velen op de been.
Er waren in dit huis deze 2 quilts te zien.
Als ze wat meer welvaart verwierven, kon er een wat groter huis gebouwd worden met zelfs een apart huisje om voedsel als vis en vlees te roken zodat het langer houdbaar was.
En ook hier lagen er quilts op de bedden. Ze werden ook al wat kleuriger.
In het quiltwerk kun je vier hartjes zien die samen een klavertje-vier vormen, een symbool van Ierland.
Mooie plaatjes laat je zien...wat zullen jullie genieten...
BeantwoordenVerwijderenFijne dag..
Leuk museum, mooie quilts. Wat leuk dat jullie het Noorden ook aandoen.
BeantwoordenVerwijderenMooi park! en prachtig al die quilts. Vind het altijd zo bijzonder hoe een volk voor de helft wordt 'uitgedund' door emigratie. Wat een families zijn er destijds uit elkaar gerukt, heel ingrijpend moet dat zijn geweest!
BeantwoordenVerwijderenEen mooi openlucht museum. En er liggen heel wat quilts!
BeantwoordenVerwijderenDit is een heel bijzonder log, Patricia!
BeantwoordenVerwijderenOok omdat er zoveel geschiedenis inzit en natuurlijk je interesse voor de quilten. Ik vind ze heel bijzonder en door hun oudheid ook veel sfeer hebben.
Ik heb wel eens romans gelezen over de overtocht van deze mensen naar Amerika. Alleen de overtocht was al heel moeilijk omdat je als minder sociale mensen werd gezien en de slechtste plaatsen op de boot kreeg.
Ik heb met veel interesse gekeken en gelezen!
Liefs, Gerry
Heb even de tijd genomen om je blog "bij te lezen", en wat een indrukwekkende reis zijn jullie aan het maken, vol met cultuur en natuur. Als quiltster vind ik het natuurlijk het aller-interessants om deze antieke quilts te zien, met hun rijke (maar dus nog wel mysterieuze, helaas...) verleden. Bedankt voor de prachtige foto's; ik heb er echt van genoten!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes van Ageeth
Lovely photos Patricia. I especially liked the "star and celtic knot" quilt you showed. It is fun and interesting to imagine all those women sewing and sewing making their quilts, many so long ago. Thanks.
BeantwoordenVerwijderenMarne
Een indrukwekkend museum en een paradijsje voor quiltsters. Prachtige reportage heb je er van gemaakt.
BeantwoordenVerwijderen